Το πρόγραμμα λήψης ειδικότητας Γενικής Χειρουργικής στην Αγλλία είναι διάρκειας 10 ετών, παρά το γεγονός ότι η ΕΕ έχει από ετών επιβάλλει ότι ο χρόνος ειδίκευσης στη Γενική Χειρουργική σε όλες τις χώρες της ΕΕ θα είναι 6 χρόνια. Οι υπεύθυνοι μη θέλοντας να επηρεάσουν την ποιότητα της εκπαίδευσης που ήταν 10 χρόνια έδωσαν διάφορα ονόματα σε διαφορετικές περιόδους εκπαίδευσης προσαρμοζόμενοι στο νόμο αλλά διατηρώντας το χρόνο και την ποιότητα αναλλοίωτα. Ετσι πριν από τα 6 χρόνια της ειδικότητας στη Γενική Χειρουργική (ST1-6) υπάρχουν 2 διετείς περίοδοι εκπαίδευσης. Η πρώτη περίοδος (Foundation Years) περιλαμβάνει το 6ο έτος των σπουδών της Ιατρικής μετά το οποίο αποκτάται η άδεια ασκήσεως και ένα επιπλέον έτος με ανάλογα κλινικά καθήκοντα. Ακολουθούν τα 2 χρόνια της Βασικής Εκπαίδευσης (Core Training - CT1-2) που εξασφαλίζει γενικές χειρουργικές γνώσεις χρήσιμεςγια όλες τις χειρουργικές ειδικότητες. Στο τέλος της CT ο ειδικευόμενος αποφασίζει αν θα κάνει την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής (SΤ).Οι γνώσεις των 2 CTετών ελέγχονται με τις εξετάσεις MRCS. Κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών της ST εκπαίδευσης οι ειδικευόμενοι αποκτούν τις γνώσεις και ασκούνται στις επεμβάσεις που θεωρούνται ότι καλύπτουν το φάσμα της Γενικής Χειρουργικής. Εντούτος από το μέσο της ST εκπαίδευσης τους δίνεται η δυνατότητα (εφόσον το επιθυμούν) να "εξειδικευτούν" σε έναν από τους τομείς της Γενικής Χειρουργικής (Ανώτερο και ή κατώτερο πεπτικό, Μαστό, Ενδοκρινείς, Αγγεία, Μεταμοσχεύσεις, Παχυσαρκία κλπ).

Στην Ελλάδα οι τελειόφοιτοι φοιτητές εμπλέκονται στις κλινικές αλλά για περιορισμένο χρονικό διάστημα και χωρίς αμοιβή και μετά τη λήψη του πτυχίου αναμένουν για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα την έναρξη των 6 ετών της ειδικότητας. Τα 2 CT προκαταρκτικά χρόνια λείπουν (ο κάθε ιατρός που περιμένει για ειδικότητα προσπαθεί και κάνει "διάφορα") και οι γνώσεις αυτές προφανώς θα πρέπει να αποκτηθούν μέσα στα 6 χρόνια της ειδικότητας!! Μια βασική διαφορά των 2 εκπαιδευτικών συστημάτων είναι το γεγονός ότι οι ειδικευόμενοι του ελληνικού συστήματος δεν έχουν το δικαίωμα να εκτελούν ιατρικές πράξεις χωρίς την έγκριση, παρουσία ή βοήθεια ενός ειδικευμένου ιατρού. Ως εκτούτου οι ειδικευόμενοι με το τέλος της ειδικότητας δεν έχουν την εμπειρία να αντιμετωπίσουν απολύτως αυτόνομα αρκετά περιστατικά της γενικής χειρουργικής. Επιπλέον οι ειδικευόμενοι αποκτούν εμπειρία και εξειδίκευση ανάλογα με τα ενδιαφέροντα της κλινικής που υπηρέτησαν, έχοντας έτσι σοβαρές εκπαιδευτικές ελλείψεις σε άλλους τομείς που πρέπει να περιλαμβάνονται στην ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής. Οι ελλείψεις αυτές αναπληρώνονται συνήθως τα πρώτα χρόνια μετά την ειδικότητα σε άλλοτε άλλο βαθμό και χρόνο (ίσως και ποτέ) ανάλογα με την επαγγελματική τους πορεία και αποκατάσταση.